ناشناس ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 24 ساله )

سلام ببخشید این سوال را یکبار پرسیدم ولی متاسفانه جوابش رو دریافت نکردم.1- من در ارتباط با دوستام خیلی حساس هستم و از این طریق خیلی لطمه میخورم. وقتی با کسی دوست میشم خیلی براش مایه میذارم دلم نمیخاد فقط در حد یک پیامک زوری باشه من باهاشون اینطوری نیستم ولی اونا در مقابل من طور دیگه ای رفتار میکنم. شاید سطح توقع من بالاست ولی خوب یک طرفه نیست. ولی از این بابت خیلی اذیت میشم. اصلا مشکل از منه؟ من زیاده روی کردم یا اونها لیاقت دوستی من رو نداشتن. احساس میکنم اونا من رو تحقیر میکنن. تصمیم گرفتن دیگه باهاشو ن ادامه ندم تصمیم درستیه؟؟
.2- با این جور اداما که مجبوری باهاشون رابطه داشته باشی چون فامیلن اما حالت رو بد میکنن باید چیکار کرد. مشکل من اینه که بلد نیستم با کسی دوست باشم اما خیلی صمیمی نشم. بگین چیکار کنم؟


مشاور (خانم سعیده صفری)

باسلام خواهر عزیزم این طور که از متن سؤالتان متوجه شدم این الگویی است که در روابط شما به صورت مکرر تکرار می شود. یعنی در اکثر روابطه تان پس از مدتی احساس کرده اید با وجود محبت افراطی شما رفتاری که طرف مقابلتان از خود نشان می دهد حقتان نبوده و ارزش خود را در این دوستی بیشتر می دانستید . در نهایت احتمالا از این اشخاص عصبانی شده و دوست دارید به طریقی جبران کنید یعنی احساس رنجتان اجازه دوستی مجدد با آن شخص را نمی دهد. اگر حالات شما را آن طور که هست درک کردم ، می خواهم بدانم کودکی و نوجوانی شما چگونه گذشته؟ رابطه تان با پدر و مادرتان به چه شیوه ای است ، در خانواده تان از لحاظ عاطفی ارضا می شوید یا خیر؟ و اینکه روابط دوستی تان چه طور آغاز می شوند ، بعد از چه مدتی احساس می کنید دوستتان در مقابل محبت های شما برایتان کم می گذارد ؟ برای پاسخ کامل به سؤالتان به پاسخ این سؤال ها نیاز دارم همچنین توصیه می کنم در مشاوره بعدی اگر برایتان مقدور بود از اینترنت پرسشنامه ی طرحواره های شخصیتی یانگ را دانلوده کرده ، نمره گذاری کنید و پاسخ آن را نیز همراه سؤالتان ارسال کنید، تا راهنمایی دقیق تری شوید.